Lieve allemaal,
Nadat we de Quilotoa loop hadden gelopen en onze bagage in Latacunga hadden opgepikt namen we nog dezelfde avond de bus naar Baños. Dat was misschien een beetje enthousiast, maar het was vrijdagavond en wij hoorden in de wandelgangen dat je in Baños het beste kan stappen van heel Ecuador, dus dat moesten we meemaken.
Eenmaal in Baños gingen we met een groep mensen van het hostel de stad in, maar het was niet veel soeps (de mensen van het hostel vooral) dus we besloten zelf op avontuur gegaan. Nadat we meerdere kroegen hadden afgekeurd besloten we ons geluk te zoeken bij een karaokebar, waar helemaal geen karaoke was maar wel het allergrappigste feestje waar ik ooit ben geweest. Het begon al toen we binnenkwamen, we werden door een springende massa ontvangen alsof we beroemdheden waren en binnen de kortste keren stond iedereen om ons heen. Ik heb nog nooit zo veel mensen zo achterlijk, maar mega enthousiast, zien dansen en al helemaal nog nooit zoveel panfluit gehoord in een kroeg maar oh wat hebben we gelachen!! Het was een beetje alsof we midden in een groep 8 fuif waren beland, maar dan met allemaal volwassenen. De sfeer was echt super gemoedelijk en het feit dat we niet meer dan steenkolen Spaans spreken mocht de pret niet drukken (iedereen blijft toch wel doorpraten al begrijp je er echt geen woord van). Meer dan hilarische avond en na een kort uitstapje in een toko die het lokale personeel- meets tentfeest herbergde maar gauw naar bed gegaan.
De volgende middag zijn we lekker gaan fietsen. Of nou ja fietsen.. op een fiets gaan zitten in ieder geval, de route was 20 km bergafwaarts dus veel gefietst werd er niet. We daalden af langs de Ruta de las Cascadas en zijn bij de laatste waterval lekker gaan zwemmen. Achter in een truck reden we terug naar Baños (dit heeft me zo’n 2 jaar levensverwachting gekost qua ingeademde uitlaatgassen schat ik in, vooral de tunnels waren niet te doen) en daarna zijn we weer op stap gegaan. Ditmaal gingen we naar een andere kroeg, met een kampvuur midden op de dansvloer, levensgevaarlijk maar wel erg gezellig. We hebben zelfs nog wat salsa gedanst en zijn daarna lekker naar huis gegaan.
Na Baños zijn we doorgereisd naar Cuenca, een lange maar mooie busrit waarbij we weer langs honderden vulkanen reden. ‘s Ochtends hebben we wat door het schattige centrum gelopen en ‘s middags hebben we onze tickets naar de Galapagos eilanden geboekt en ons even ingelezen, daar heb ik zo veel zin in!!
Op een uurtje rijden van Cuenca ligt Cajas Nacional Parque dus daar zijn we op onze tweede dag heen gegaan. We hadden ons niet echt voorbereid en zijn bij een willekeurige lagune uitgestapt, hebben hier een rondje omheen gelopen (dit zou volgens de ranger twee uur duren maar we waren met een uurtje al klaar) en daarna gingen we terug naar Cuenca. We zijn naar een Belgische pub gegaan voor een speciaalbiertje, bitterballen en een frikadel (erg lekker maar het kwam natuurlijk niet in de buurt) en daarna heb ik geprobeerd wat tickets te boeken voor mijn verdere reisplannen (als Jin naar NL gaat) maar dit lukte van geen kanten. Het liefst zou ik alles open houden maar de tickets worden echt heel erg duur als je wacht dus ik moet toch wat vooruit denken.
De volgende dag konden we nog een keer van Cajas genieten want de route van Cuenca naar Guayaquil liep dwars door het park. De weg was prachtig maar spannend want je rijdt op 4000m hoogte door de bergen. Toen onze chauffeur de bus een meter naar achter liet rollen bij een slechte hellingproef en ik links van me een steenlawine de afgrond in zag storten kneep ik ‘m wel even… Natuurlijk duurde de rit weer veel langer dan gepland en in Guayaquil moesten we slechts overstappen, dus we waren er nog niet. De weg naar Montañita was gelukkig wel een stuk en terwijl we langs de Pacifische kust reden was er een prachtige zonsondergang, dus dat maakte een hoop goed.
De dagen in Montañita vulden we met surfles van ‘Johnny Bamboo’ (super, super leuk! wel zwaar), ijskoffie drinken (slechte service maar goede wifi), eten bij een fijne Italiaan (elke dag teruggekeerd..) en midden in de nacht kaartjes voor Lowlands proberen te bemachtigen (gelukt met dank aan Suus!).
Net als Baños staat ook Montañita bekend om de geweldige feesten maar we hadden het weer getroffen: vanwege het verkiezingsweekend was er een nationaal alcohol verbod van kracht waardoor de clubs dicht waren. Super logisch, je moet natuurlijk wel nuchter stemmen! Het is echt grappig om te zien hoe er met zo’n verbod om wordt gegaan, als de politie langskomt zegt de bewaking tegen gasten: ‘kom over 10 minuten maar terug’ en dan mag je via de nooduitgang naar binnen. We hebben er in ieder geval wel geinige avonden beleefd en ook nog twee kennissen uit Groningen gezien. Na een paar dagen Montañita was het tijd om afscheid te nemen, de volgende ochtend vertrokken we namelijk naar de Galapagos eilanden!…
¡Gracias por leer y hasta la próxima!
Liefs Nikki
NIKKI OP REIS 