NIKKI OP REIS

Lieve allemaal,

Na onze wat mindere dagen bij de grens en in Quito was het weer tijd voor leuke dingen! We vertrokken voor 3 dagen naar Secret Garden Cotopaxi, een geweldig hostel aan de voet van de Cotopaxi vulkaan. Deze dagen stonden in het teken van bananenbrood eten, lezen in de hangmat, chillen in de hottub, tekenen, rummikub spelen, alpaca’s voeren, wijn drinken, marshmallows roosteren boven de haard, (reis)verhalen uitwisselen, geen wifi, genieten van het uitzicht (de vulkaan is actief dus je zag zelfs een aswolk!) en bijslapen. Hoewel je allerlei coole hikes en activiteiten kon doen in de omgeving hebben we echt even rust genomen en dat bleek ook wel nodig na twee maanden reizen (ik sliep elke nacht 12 uur). Het was echt helemaal heerlijk daar, ik had er zo een week willen zitten! Op dag 3 was het tijd om de alpaca’s gedag te zeggen en vertrokken we naar Latacunga.

Latacunga was onze uitvalsbasis voor de Quilotoa loop, een meerdaagse hike naar een kratermeer die je op eigen houtje kan doen. We hebben hier bij de slechtste Italiaan ooit gegeten en vertrokken de volgende ochtend met de bus naar Sigchos. Onze grote backpacks konden we in Latacunga achterlaten waardoor we gelukkig alleen onze daypacks mee hoefden te slepen. We liepen 14 km van Sigchos naar Isinlivi, een mooie route tussen schattige boerderijtjes door. Het laatste stuk was nog even flink klimmen maar al met al viel het ons behoorlijk mee en kwamen we lekker vroeg bij het hostel in Isinlivi aan.

Llullu llama bleek een super fijn hostel met een yogastudio en spa, de hostels in Ecuador bevallen tot nu toe erg goed!!! Net zoals bij de Cotopaxi aten we hier gezamenlijk in een grote woonkamer (beetje kampgevoel) en het was wederom heel knus met haardvuur en al. Uiteraard hebben we ook nog even heerlijk gebruik gemaakt van de jacuzzi en sauna, want als ze er dan toch zijn…

De volgende dag stond er weer 14 km op het programma, dit keer van Isinlivi naar Chugchilan. Langzaam verruilden we de boerderijtjes voor de wildernis en het landschap werd alsmaar spectaculairder. De hike viel ons wat zwaarder, dat kunnen de extra hoogtemeters geweest zijn of de wijn en mojito’s van de avond daarvoor, wie zal het zeggen… Hoe dan ook, de laatste 4 km liepen we door de Cañon del rio Toachi en het uitzicht was echt prachtig, weer een mooi dagje hiken!

We waren gesloopt toen we in Chugchilan aankwamen maar daar wachtte een aangename verrassing op ons: we bleken een upgrade te hebben gekregen naar een privékamer met twee tweepersoonsbedden en een eigen badkamer, lekkeerrr! ‘s Avonds aten we weer met z’n allen en daarna hebben we lekker genetflixt in onze mega bedden, deze keer maar even geen wijn.

Op de laatste dag liepen we 14 km van Chugchilan naar Quilotoa, met ditmaal ruim 1200 hoogtemeters. De route was weer heel mooi, door het dal van een vallei, over beekjes, door een dorpje en uiteindelijk steil omhoog richting de krater. Het kratermeer was echt mega indrukwekkend, zo ruig en zo blauw! We waren precies op tijd, want de zon scheen nog waardoor de kleuren extra goed uitkwamen. We lunchten met uitzicht op de krater en begonnen daarna aan het laatste stukje, over de kraterrand, naar het dorpje Quilotoa. Ergens hier hebben we het verkeerde pad genomen waardoor we nog even flink hebben kunnen klimmen en klauteren (en een dollar moesten dokken aan een zelfbenoemde gids die ons ongevraagd de weg kwam wijzen terwijl we honderd keer zeiden dat dat niet hoefde, maar goed). Uiteindelijk waren we in Quilotoa, vierden we dat met een biertje en namen we de bus terug naar Latacunga om onze spullen op te halen. ‘s Avonds zijn we nog doorgereisd naar Baños, maar daarover de volgende keer meer, ¡gracias por leer y hasta la próxima!

Liefs Nikki