NIKKI OP REIS

Hoi allemaal!

Vanuit Palomino zijn we met de bus doorgereisd naar het vissersdorpje Taganga. We moesten overstappen in onze favoriete stinkstad Santa Marta en hebben daar op de boulevard de bloedstollende wedstrijd tussen Argentinië en Nederland gekeken. We waren duidelijk de enige Nederland-supporters maar de meneer naast me was wel zo sportief (en geïntrigeerd door mijn blonde lokken) dat hij me elke keer een box gaf als er wat goeds gebeurde. Met een hartslag van 200 bpm reden we daarna de laatste kilometers in een klein busje dat meer dan overvol zat, ik was erg blij toen we konden uitstappen. We hebben snel wat gegeten en gingen vroeg naar bed, want de volgende dag moesten we vroeg op.

In Taganga is eigenlijk weinig te doen en het heeft ook geen geweldige reputatie, het is echter wel een van de meeste goedkope plekken ter wereld om te duiken! Om 8:00 meldden Jin en ik ons bij de duikschool, waar Jin haar Open Water ging halen en ik mijn Advanced (ik heb nog geen 200 euro betaald). Ik kreeg snel een wetsuit en duikuitrusting toegewezen en toen stapten we op de boot om naar Tayrona National Park te varen. De eerste twee duiken die op het programma stonden waren buoyancy en navigation. Bij de buoyancyduik lag de focus op ‘zweefvermogen’ en het controleren daarvan. Ik moest allerlei grappige oefeningen doen zoals salto’s, op mijn hoofd staan en onder water rennen zonder vinnen. De navigatieduik was op een andere duikstek met een mooie muur van koraal. Hierbij leerde ik navigeren met het kompas en hadden we vooral ook tijd om gewoon even wat rond te kijken, wat is het prachtig onderwater!

Na een middagje chillen bij het hostel was het tijd voor mijn nachtduik. We wachtten tot de zon onder was en vertrokken opnieuw met de boot naar Tayrona. Cata, mijn instructrice, had een UV-lamp mee om ons fluorescerende koralen te laten zien, zo bijzonder! Hoewel het erg gaaf was voelde ik me tijdens deze duik iets minder comfortabel. We waren met drie duikers en Cata, wat misschien net een te grote groep was voor één instructrice. Tegen het einde werd ik zo omhoog getrokken (doordat m’n tank leger werd) dat ik eigenlijk vooral bezig was met onderwater blijven en minder met het onderwaterleven. Tijdens de veiligheidsstop hebben we nog wat gespeeld met bioluminescentie, licht door miniorganismen in het water (zoals zeevonk), wat leuk was om te zien. Al met al een interessante ervaring maar toch een tikkeltje oncomfortabel.

Op dag twee waren de deep- en currentduik aan de beurt Tijdens de eerste duik zijn we afgedaald tot 30 meter diepte. Cata had een flesje met lucht (gevuld op zeeniveau) meegenomen om ons te laten zien hoe het volume hiervan afnam bij deze hoge druk. Daarnaast zie je kleuren niet meer goed op 30m diepte, dus bekeken we een palet wat we bovenwater op nieuw mochten bekijken. We deden ook nog een oefening waarbij je reactievermogen getest werd (ik was op 30m diepte sneller dan op zeeniveau haha) en lieten een ei imploderen, dat daarna direct werd opgesmikkeld door visjes. We deden nog wat van dit soort proefjes en gingen weer langzaam naar boven. De laatste duik was misschien wel de leukste, want dit was de currentduik! We daalden af en lieten ons 45 minuten lang meenemen door de stroming, net een onderwaterachtbaan! We dreven langs de koralen en visjes en de boot kwam ons verderop oppikken. Super grappig om een keer te doen, wel koud omdat je bijna niet zwemt!

De volgende dag heb ik lekker aan het zwembad gelegen en ben ik even naar het strand geweest terwijl Jin haar laatste duiken had. ‘s Avonds hebben we een gênant slecht potje poule gespeeld tegen twee Zweden en gekletst met onze nieuwe Duitse, Oostenrijkse en Canadese vrienden. Een gezellige avond en gezellige mensen, we gaan het hostel met pijn in ons hart achterlaten om door te reizen naar Cartagena, daarover later meer!

Bedankt voor het lezen ¡y hasta la proxima!

Liefs Nikki