NIKKI OP REIS

Hoi allemaal,

Inmiddels is er alweer ruim een week verstreken sinds mijn vorige berichtje en we hebben van alles gedaan. Helaas hebben we het ziekenhuis nog steeds niet gezien: eerst kwam Pasen, nu heeft de chirurg vakantie, de patholoog griep en een andere arts die ons kan helpen is jarig dus die kunnen we nu absoluut ook niet storen… Tja, sommige dingen gaan anders hier. In de tussentijd werken we aan ons literatuuronderzoek en hebben we contact gehad met onze scriptiebegeleidster die er volgende week weer is, dus het komt allemaal wel goed. Daarnaast gaf dit ons gelukkig wel tijd om lekker veel te zien en te leren van onze kneuzige beginnersfouten.

Jin en Loes hadden me woensdagochtend zowaar overtuigd om mee te gaan sporten. Een paar kilometer van ons huis is een enorme gym vol intimiderend afgetrainde c.q. opgepompte locals waar wij ons tussen begaven om de beentjes eens even flink te verzuren. Ik vond de hitte niet te doen en sla de volgende keer zeker weer over, maar kon gelukkig nog drie dagen nagenieten van onze inspanning!

Toen duidelijk werd dat we vandaag niet meer naar het ziekenhuis konden gaan hebben we maar een klein rondje door de buurt gelopen langs verschillende restaurantjes/rotishops maar die bleken helaas allemaal al gesloten. Zo goed en kwaad als het ging hebben we toen weer een culinair hoogstandje gemaakt op onze keramische kookplaat, ditmaal op smaak gebracht met heerlijke edoch gevaarlijk pittige sambal uit een plastic bakje dat we ergens langs de weg hebben gekocht.

De volgende dag stond de Paramaribo Zoo op ons programma, waar we fietsend naar toe gingen. Dat links rijden gaat ons steeds beter af! Eenmaal in de Zoo, waar je omgerekend zo’n 2 euro voor betaalt, zagen we allerlei aapjes, luipaarden, een alligator, papegaaien, toekans, pingo’s, emu’s en als kers op de taart: een baby miereneter (dat is blijkbaar vrij zeldzaam om te zien, the more you know). We kregen een spontane rondleiding van Ryan die vroeger de PR van de Zoo deed en ons nu van alles wist te vertellen over de beestjes die we zagen. Zo vertelde hij over de groep bruine capucijneraapjes die niet meer in een hok zitten, omdat er ook een wilde groep is en ze samenwerkten: de gevangen aapjes gaven hun eten aan de wilde aapjes en andersom gaven de wilde aapjes eten uit het bos aan de gevangen aapjes. Het was wel fijn om te horen dat dieren hier alleen maar terechtkomen wanneer zij niet meer terug kunnen naar de natuur (dus bijv. als ze illegaal in gevangenschap zaten of als de ouders omgekomen zijn, zoals bij de baby miereneter) want de hokken zijn zacht gezegd niet al te ruim.

Na dit zware ochtendprogramma begaven we onszelf naar Zus&Zo voor een lekkere Bang Bang salade (Acoupa ombervis) vergezeld door een heerlijke Borgoe Sour (cocktail van de lokale rum). Toen hebben we nog een fout gemaakt door de rainbow cocktail van ’t Vat te proberen die werkelijk misselijkmakend was, maar goed dat weten we nu ook weer. We aten lekker thuis en probeerden een dolfijnentour te regelen voor de dag erna maar met weinig succes (daar kwamen we alleen de volgende dag pas achter).

De volgende ochtend heeft een deel even gesport en heb ik even gespaanst. Daarna begaven we ons naar het centrum in de hoop dat we misschien toch de dolfijnentour nog konden fixen. Dat lukte niet maar ik kwam wel een goede vriendin van mijn tante tegen terwijl we niet van elkaar wisten dat we in Suriname waren, kleine wereld. Aangezien het vrijdag was wilden we graag op stap dus zo geschiedde. Mooie avond, veel bekende muziek dus we konden lekker meeschreeuwen, jammer dat niemand zo enthousiast danste als wij en leerzaam dat de taxi’s met een meter toch 4x minder rekenen dan die zonder meter. Al met al een mooie avond!

Op zaterdag hadden we het geniale plan om met de bus naar Colakreek of White Beach te gaan (twee zwemplekken). De bussen bleken echter alleen om 8:00 en 17:15 te vertrekken, dus dat was een kleine deceptie. We zijn uiteindelijk bij het zwembad van het Torarica hotel geëindigd waar we een heerlijk middagje konden luieren.

Zondag zijn we heel degelijk naar de houten kathedraal gegaan om de Paasmis bij te wonen, een hele ervaring. Prachtige, kleurrijke kleding en ontzettend vrolijke muziek. De preek was erg politiek en ging over corruptie maar was hierdoor wel erg interessant. Verder zijn we met een als wc-borstel ogende wijwaterkwast gedoopt, dus nu zijn we officieel too blessed to be stressed. Ondanks de hitte absoluut een bijzondere ochtend.

’s Avonds werden we opgepikt door Esther en Kurt, de eigenaren van het huis dat we huren, om bij hen in de achtertuin te barbecueën. Het was heel gezellig, het eten was heerlijk en we hebben vanuit de tuin twee luiaards gezien! Na afloop zijn we met z’n allen naar Bar Zuid gegaan voor een afzakkertje en daarna was het tijd om lekker te slapen.

Maandagochtend stond er een fietstocht op ons programma. Vanaf Waterkant (Paramaribo) gingen we met onze fietsen in een boot de Suriname Rivier over naar het district Commewijne. Het was een beetje regenachtig wat de temperatuur aangenaam maakte maar verder vrij onhandig was met onze drie witte t-shirtjes. We zijn naar de directeurswoning van voormalig plantage Peperpot gefietst, eerst over verharde wegen en het laatste stuk over een zandweg vol ondergelopen kuilen. In de directeurswoning zit nu een hotel en restaurant waar we een kopje koffie dronken en de ergste stortbuien uitzaten. Daarna hebben we even rondgestruind en de kampong bekeken, een groot contrast zo naast het hotel.

Onze fietsroute liep ook door natuurpark Peperpot (een voormalige plantage) maar de ingang die we moesten hebben bleek gesloten (want Tweede Paasdag) dus we fietsten een stukje om. Het is bizar om te bedenken wat voor verschrikkelijke dingen er op zo’n plek gebeurd zijn en in het bezoekerscentrum werden we met onze neus op de feiten gedrukt.

De plantage is nog tot 1997 in gebruik geweest (met contractarbeiders) en toen deze buiten bedrijf raakte is een bijzondere combinatie van gewassen en wilde planten ontstaan die nu als natuurpark bezocht kan worden. Terwijl we erdoorheen fietsen sprongen de aapjes ons om de oren en ik heb in de verte zelfs een ocelot gezien (die natuurlijk de bosjes inschoot toen we dichterbij kwamen). We vergaten de tijd door alle indrukken en moesten snel terug naar het bootje om weer in Paramaribo te komen. Doordat er nog steeds maar één ingang van het park open was hebben we niet 20 maar 40 kilometer gefietst dus we lagen goed rozig in bed die avond.

Gister waren Jin en ik allebei niet zo fit (geen corona gelukkig) dus Loes is even wezen sporten en wij hebben ons een beetje lopen aanstellen op de veranda. Het uitje van de dag werd de rotishop die helaas al door alle roti heen was, maar gelukkig bleek er nog eentje achter het Academisch Ziekenhuis te zitten waar we wel terecht konden en het was heerlijk!

Vanochtend zijn we naar de Centrale Markt in Paramaribo gegaan. We waren niet heel vroeg dus de vis- en vleesafdeling waren zo goed als leeg maar het was heel erg leuk om in en om de grote markthal heen te lopen. We hebben allerlei curieuze dingen gescoord om uit te proberen en daarnaast hebben we heerlijk geluncht bij een restaurantje op de tweede verdieping van de markt (pindasoep, kip met rijst en pom en een vissalade). De sfeer was echt leuk ondanks de drukte, iedereen was aardig en vrolijk tegen ons en er werd een keer niet alleen maar gefloten etc. Daarnaast was het natuurlijk een stuk goedkoper dan de supermarkten, we beginnen eindelijk te leren.

Vanavond gaan we weer eens aan de slag met scriptie en vrijdag vertrekken we voor drie dagen naar het binnenland (jungle) dus daarover later meer!

Thanks voor het lezen, tot de volgende!