NIKKI OP REIS

Hallo allemaal!

Afgelopen zondag zijn Loes, Jin (Janneke) en ik vertrokken naar Suriname! We gaan hier onderzoek doen naar de ziekte van Hirschsprung voor onze bachelorscriptie en ik zal af en toe een blogje schrijven voor wie het leuk vindt.

Omdat onze vlucht om 10:35 vertrok sliepen Loes en ik de avond van tevoren bij opa en oma, die zo lief waren om ons naar Schiphol te brengen. Hoewel we daar ruim op tijd waren was het nogal spannend of we de vlucht zouden halen; bij de bagageafgifte, security en paspoortcontrole stonden echt enorme rijen. Uiteindelijk hebben we het rennend gehaald terwijl de vlucht met opzet al 20 minuten vertraagd was en we twee keer uit de rij geplukt zijn om er met voorrang langs te mogen…

De vlucht vloog voorbij en voor we het wisten landden we op Zanderij. In een tropisch temperatuurtje wachtten we op de immigratie en douane terwijl opvallend genoeg steeds meer mensen ‘60+’ werden naar mate het langer duurde. Uiteindelijk is het ons gelukt om als állerlaatste de stempel in ons paspoort te krijgen maar het voordeel daarvan was dat de bagage al lang op de band lag.

Onze eerste indruk van Suriname kregen we tijdens de rit naar Paramaribo over een lange, rechte weg omgeven door heel veel bos! We vingen een glimp op van de culturele diversiteit hier, kerken, moskeeën, synagogen en tempels staan zij aan zij. Daarnaast valt het natuurlijk ook meteen op dat hier Nederlands wordt gesproken en het verkeer links rijdt!

Eenmaal aangekomen bij het huis dat we huren werden we hartelijk ontvangen met een Parbo biertje. Na een rondleiding (het huis is echt veel te groot voor ons drieën) gaven de eigenaren ons een lift naar Bar Zuid in het centrum waar ze twee vrienden tegenkwamen en we dus al snel met z’n zevenen aan de volgende Parbo’s zaten. Wij moesten nog eten dus bestelden wat dingen die één voor één verspreid over drie uur kwamen, het was heerlijk. Uiteindelijk waren we rond een uur of 23:00 (jetlegwise dus 4:00) thuis en toen zijn we heel snel in slaap gevallen.

De volgende ochtend werden we dankzij onze jetleg makkelijk wakker en waagden we ons aan een fietstocht naar het centrum van Paramaribo. Men rijdt hier dus links en dat maakt dat elke bocht, rotonde of kruispunt op dit moment nog een dikke error in ons hoofd geeft maar we bereikten het Torarica hotel, het startpunt van een rondleiding door het centrum, heelhuids.

Samen met een Peruaanse en een Oekraïense dame (die werkelijk elke scheet op beeld wilde vastleggen) kregen we een rondleiding van Roliena. We hebben op verschillende plekken van alles te horen gekregen over de geschiedenis en culturen van Suriname, ontzettend interessant en leerzaam hoewel vaak ook pijnlijk en cru. Vanaf Torarica zijn we langs Waka Pasi naar de Waterkant (bij de Suriname rivier) gelopen, langs het kabinet van de president (waar we zijn spiritueel adviseur toevallig hebben gesproken) en fort Zeelandia. Vervolgens zijn we langs het presidentieel paleis en de prachtige, houten Sint-Petrus-en-Paulus Basiliek gelopen, ontzettend bijzonder om te zien. Ook hebben we een markt bezocht, zuurwater (een soort lemonade) gedronken aan de rivier, de palmentuin bezocht en bakabana’s met pindasaus geproefd. Zo veel indrukken en informatie! Absoluut een goede start van onze tijd hier.

Toen de rondleiding klaar was zijn we gaan lunchen (pom met kip, mmm) en waagden ons weer aan de terugweg naar huis. Fietsen, of überhaupt over straat gaan, is hier een hele ervaring (nog los van het feit dat we de andere kant van de weg gewend zijn) aangezien er continu naar ons wordt getoeterd, geroepen (fawaka, mooie dames!), gefloten of simpelweg gesist. Hoewel het echt wel grappig is moet ik er even aan wennen dat we geen stap buiten de deur kunnen zetten zonder op deze manier aandacht te krijgen maar een ego-boost is het zeker.

We hebben toen onze eerste boodschappen gedaan en verbaasden ons over het half Nederlandse assortiment met o.a. Jumbo, Albert Heijn en spar producten. Ook als je bitterballen, frikadellen of hagelslag wilt kom je hier gewoon aan je trekken. Na twee keer naar huis te zijn gefietst voor extra geld (oeps) konden we de boodschappen meenemen en hebben we gegeten en alle indrukken van de dag op ons laten inwerken.

De volgende ochtend gingen Jin en Loes na het ontbijt op avontuur naar een sportschool maar ik bedankte vriendelijk (het is hier tussen de 25 en 30 graden, heel lekker maar niet voor inspanning wat mij betreft) en heb ik wat aan m’n Spaans cursus gedaan. Na de lunch zijn we weer naar het centrum gegaan waar we heerlijke ijskoffie bij Sweetie Coffee hebben gedronken en wat door de stad hebben gestruind. Het is heel leuk hoe gezellig iedereen hier is, je hebt continu aanspraak en iedereen is super sociaal en vrolijk. Het centrum van Paramaribo is vrij klein dus het is ook grappig om te merken dat we de weg nu al beginnen te kennen, ook naar huis fietsen lukt al zonder google maps.

Thuis hebben we gegeten en daarna Shifana ontvangen, de AIOS die ons de komende twee weken begeleid omdat onze scriptiebegeleidster nu juist even in Nederland is. Het was leuk om elkaar even te leren kennen, we hebben de plannen doorgesproken en natuurlijk ook een aantal tips voor Suriname gekregen. Dit was gister, dus als het goed is gaan we vandaag voor het eerst naar het Diakonessenhuis om dokter Jewbali (chirurg) te ontmoeten en hopelijk kunnen we volgende week de patholoog (er is één patholoog in heel Suriname!) spreken zodat we de data voor ons onderzoek kunnen verzamelen.

Dat was ‘m voor nu, bedankt voor het lezen!

Liefs Nikki