NIKKI OP REIS

Voorschrift Edith: Deze sailmail hebben we vijf dagen geleden ontvangen, maar het plaatsen op de blog lukte niet vanaf Necha, een afgelegen dorp in Nepal. Inmiddels in Kathmandu terug met beter internet! Vandaag is de officiële aankomst van de Regina Maris in IJmuiden, het einde van een groot avontuur van Nikki en de andere Sas-sers. Hoe dit afscheid verloopt zal Nikki ongetwijfeld zelf weer schrijven. Frank kan niet meer wachten om Nikki te zien en Roos heeft een prachtige taart gemaakt! Ik sluit Nikki dinsdag weer in mijn armen.

Hoi allemaal,
Een kort blogje, want ik ben in Frankrijk! We zijn van Horta (Faial, Azoren) naar Cherbourg (Frankrijk) gevaren, en gelukkig viel het slechte weer dat voorspeld was reuze mee. Eigenlijk was het alweer een redelijk rustig stuk varen en langzaamaan begin ik het idee te krijgen dat we misschien ook wel geen storm meer mee gaan maken. (We hebben na Cuba een paar dagen storm gehad maar verder niet.) Eigenlijk mag ik het niet zeggen, maar een heel klein beetje jammer is het wel (snel afkloppen!). Het is nu wel duidelijk dat we dichtbij huis zijn, het is koud, niet alleen ’s nachts maar ook overdag, door de wind en bovendien slaan de golven over het dek. Gelukkig blijf ik lekker warm dankzij het Parasail Offshore zeilpak dat ik van Bomarine heb gekregen. Ik ben blij dat ik het advies van School at Sea om een ongevoerd zeilpak mee te nemen in de wind heb geslagen – woordgrap – want het is echt een heerlijk zeilpak. (Bovendien is de voering uitneembaar 👍). Simone heeft ‘m ook en onze zeilpakken worden 24/7 gebruikt omdat iedereen ze leent haha. 

Ik liep vanaf Horta nog steeds de 9-1 wacht, tot de scheepsovername. Dit keer had ik als kapitein gesolliciteerd maar helaas ben ik het niet geworden (door de hoeveelheid aanmeldingen). Sam vertelde me dat ik het zeker zou kunnen, maar dat ik omdat ik al stuurman ben geweest tijdens de tweede scheepsovername en er bizar veel aanmeldingen zijn voor nautische functies was het nu eerlijker als anderen aan de beurt kwamen. Natuurlijk is het jammer, maar het was ook heel tof om eerste stuurman te zijn en ik begrijp dat er keuzes gemaakt moeten worden. Overigens is een andere sollicitatie die ik (samen met Maud) heb geschreven wel aangenomen, alleen ons slachtoffer wist zelf niet dat hij als waterdrager had gesolliciteerd tot de rollen bekend werden gemaakt, haha sorry Mark! #sorrynotsorry. Omdat ik wel leuk vind om iets extra’s te doen tijdens te scheepsovername heb ik het scheepsjournaal bedacht, en ik maak nu met Thibault en India (en onze fantastische verslaggever Pasqula Dubois-Tak) een dagelijks scheepsjournaal. Ik weet nog niet zeker of deze filmpjes ook openbaar beschikbaar mogen worden maar dat moeten we nog even overleggen met Pascal. Ik heb nu 1-5 wacht (hondenwacht!) en ik vind het best leuk, zelfs de nachtwachten zijn echt heerlijk (dat klinkt misschien raar en ook niet iedereen aan boord is het er over eens dat 1-5 ’s nachts fijn is maar ik vind het zeilen gewoon echt heel leuk en het is heel bijzonder om in het holst van de nacht onder een sterrenhemel te varen). We hadden nog genoeg tijd, en zijn in verband met de wind dus naar Cherbourg gevaren. (Na dagen vol onzekerheid: Brest, Dover, Portsmouth, Calais, Le Havre, Oostende, Scheveningen, Terschelling, helemaal geen stop, wat gaat het worden???) Vlak na mijn wacht kwamen we aan, je kan de haven namelijk alleen bij hoogwater invaren en laat het om 6 uur ’s ochtends nou eens hoogwater zijn. Ik heb de boel een beetje gefilmd, en daarna hebben we een grote schoonmaak gehad. We kregen die middag vrije tijd, maar ik was erg moe en blut en daarnaast is Cherbourg niet het meest bruisende stadje in Normandië dus het was niet fantastisch. Wel heb ik natuurlijk een heerlijke baguette gegeten! We vertrekken waarschijnlijk vanmiddag weer en gaan richting de Engelse kust varen. De kans dat we nog een stop maken is niet erg groot, maar wat ik wel zeker weet is dat ik over 9 dagen weer aan land stap in IJmuiden!

Tot heel snel! Liefs, Nikki