San Blas en Kuna Hoi allemaal!
Ietwat laat, maar beter laat dan nooit: een blogje over ons verblijf op San Blas. San Blas is groep eilanden die een provincie van Panama vormt. De Kuna Yala leven op deze archipel. We zijn op verschillende eilanden van San Blas geweest. (Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik de namen ervan kwijt ben.) We kwamen ’s avonds aan bij San Blas en hebben een nachtje voor anker gelegen. De volgende dag hadden we in plaats van een ‘Grote Schoonmaak’ een soort ‘Ultimate Super Mega Grote Schoonmaak’. Toen de ‘Ultimate Super Mega Grote Schoonmaak’ bijna klaar was kwamen er allemaal vrouwen in kajaks (uitgeholde boomstammen) met allerlei prachtige spulletjes. Zo ontstond er een soort marktje op het middendek met heel veel mooie dingen. Het was best prijzig maar ik heb desondanks wat mooie souvenirs voor het thuisfront gekocht. 🙂 Later die dag zijn we met de bijboot naar het eiland gegaan en daar hebben we in zeilbootjes van de Kuna gevaren. Eigenlijk zijn dat gewoon uitgeholde boomstammen met een laken op een stok, ze maken die zelf. Het was heel leuk, alleen ook best jammer dat we niet zelf mochten varen.
We hebben toen rondgelopen over het eiland en daar hebben we nog met de kinderen (die vakantie hadden) gezwommen en een watergevecht gehouden. Super leuk! Ongeveer de helft van de groep is ook nog naar een museumpje op een nabij liggend eiland gegaan. Ik ging ook mee, het was een beetje een kneuterig museum maar het was op zich wel leuk om te zien. Daarna zijn we door gevaren naar andere eilanden en daar hebben we ook iets heel gaafs gedaan: survivallen op een (bijna on)bewoond eiland. 🙂 (Er wonen vier Kuna op het eiland en we mochten op hun eiland survivallen!) Om eerlijk te zijn, we hebben meer gekampeerd dan gesurvivald. Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken! We zijn 2 nachten op het eiland gebleven. Toen we de eerste dag aankwamen heeft iedereen een slaapplekje gemaakt. De creaties varieerden van complete huizen waar nog net geen tweede verdieping en zwembaden bij waren gemaakt tot hangmatjes ‘in de hoop dat het maar niet gaat regenen vannacht’. We hadden zoet water en meel meegenomen van het schip (en rijst en bonen) en die avond hebben we brood gemaakt op het vuur. Ook leerde een van de eilandbewoners ons dat je de mega heremietkreeften die rondscharrelden kon eten. Dat ging als volgt: eerst moest je er natuurlijk een zoeken, dan sloeg je de schelp kapot waardoor het kreeftje er uit kroop. Vervolgens brak je de twee scharen af en roosterde je ‘m boven het vuur. Interessant om te proberen, maar naar mijn mening echt niet te haggelen dus ik heb het bij één kreeftje gelaten en de rest vrolijk rond laten scharrelen. De volgende ochtend hebben we ook rijst gekookt en hebben we met machete’s de eerste kokosnoten gekraakt en leeggegeten, heerlijk!
Van de lege kokosnoten konden we bakjes maken om rijst in te doen en iedereen bedacht een eigen manier van vervangend bestek (de optie ‘handen’ kwam wel vrij regelmatig voorbij). En toen konden we hele dag doen waar we zin in hadden! Af en toe een kokosnoot kraken, een beetje zwemmen, wat snorkelen, huis uitbouwen, rondje om het eiland lopen, schelpen zoeken. Ook hebben de mensen die op het eiland wonen ons laten zien hoe ze de traditionele Kuna armbandjes maken en zijn er wat mensen meegenomen op jacht met een harpoen (er is helaas niks gevangen).
Het was heerlijk relaxed op het eiland en het was dan ook jammer dat de ochtend erna alles afgebroken moest worden en we er weer van door gingen. We hebben het natuurlijk netjes achtergelaten en alle palmbladeren die in hutten waren verwerkt in een groot afscheidsvuur verbrand. Het was jammer om weer te gaan, maar dat betekent wel… naar Panama! (En dat betekent eigen reis!!! To be continued…) Bedankt voor het lezen! Heel veel liefs, Nikki
Dan weer een filmpje van december tijdens de oversteek van Kaapverdie naar Dominica!
NIKKI OP REIS 