Door Nikki zelf:
Vrijdag was het eindelijk zo ver! We gingen vertrekken! Om 10 uur kwamen de eerste mensen die mee zouden varen naar IJmuiden, voor mij was dat papa. Het ging allemaal alleen niet helemaal volgens schema: er kwam voor vertrek nog een lading groente en fruit, er werd nog even een satelliet geïnstalleerd en de motor moest nog even geolied worden. Toen we eindelijk zouden gaan bleek er ook nog een enorme lijn in de schroef te zitten, dus Sam (de kapitein) moest gaan duiken en heeft de lijn er uit gehaald.
Toen konden we eindelijk naar IJmuiden varen en daar wachtte iedereen op ons. Ik vond het super leuk maar ook wel verdrietig om iedereen nog een keer te zien, maar vooral heel fijn. Tijdens het afscheid volgde een mededeling van Sam: het koffiezetapparaat was stuk en we zouden eerst een nieuwe aan boord krijgen voordat we vertrokken. Uiteindelijk zijn we om 7 uur (dus 4 uur te laat) weggevaren door de sluizen. Ik ga iedereen missen maar ik heb er zo veel zin in!
Nadat we waren vertrokken uit IJmuiden werd bijna iedereen zeeziek. Gelukkig heb ik er zelf alleen de eerste avond last van gehad, en na drie dagen was eigenlijk iedereen wel over de zeeziekte heen. Het leven aan boord is wennen maar super leuk. We hebben niet veel ruimte maar in ruil daarvoor is elke dag weer zo gezellig dat je de minder leuke dingen snel vergeet. Het uitzicht is prachtig, het eten is (naar mijn mening) lekker en mensen zo aardig! Minder leuke dingen zijn de grote schoonmaak, het water van de watermaker (zout!!!) en opstaan midden in de nacht. Ach ja, het zal allemaal wennen. Al blijf ik me er soms over verbazen dat mijn huis op en neer gaat.
Hierbij nog een keer het filmpje van vertrek:
NIKKI OP REIS 
Een reactie op “Het vertrek”